Yalnız kalmamak için bi’ köpek alırız, çevremizi güllerle bezeriz ya da tanrıya taparız. Yalnız kalmamak için korkunç hikayelere inanırız, anılardan zevk alırız, bir gölge ya da herhangi bi’şey işimizi görür. Yalnız kalmamak için baharı olduğunca uzatırız ve bittiğinde bir sonrakini beklemeye başlarız… Ben, yalnız kalmamak için seni seviyor ve bekliyorum. Bu benim yalnız olmadığıma inanmamı sağlıyor.

Seni seviyorum! Nasıl olduğunu bilmeden ya da ne zaman ve nereden… Seni dosdoğru seviyorum, karışıklıklar ve kibir olmadan. Öyle yakınsın ki, göğsümdeki ellerin benim ellerim. Öyle yakınsın ki, gözlerini kapadığında uykuya dalıyorum.